Czym jest ORM?
Opóźniony rozwój mowy to sytuacja, w której dziecko zaczyna mówić później niż rówieśnicy lub jego mowa rozwija się wolniej. Może to dotyczyć zarówno pierwszych słów, budowania zdań, jak i rozumienia języka. ORM nie zawsze oznacza poważne zaburzenie, ale jest sygnałem, że warto przyjrzeć się rozwojowi dziecka bliżej i skonsultować go ze specjalistą.

Jak rozpoznać ORM?
Najczęściej rodzice zauważają, że dziecko w wieku 2–3 lat mówi niewiele, używa pojedynczych słów albo wciąż posługuje się głównie gestami. Zdarza się, że rozumie proste polecenia, ale ma trudności z samodzielnym formułowaniem wypowiedzi. ORM może być stanem przejściowym, ale u części dzieci wiąże się z późniejszymi trudnościami w komunikacji czy nauce czytania i pisania – dlatego tak ważna jest wczesna diagnoza.
Wsparcie terapeutyczne przy ORM
Terapia logopedyczna skupia się na rozwijaniu słownika, budowaniu pierwszych zdań i wspieraniu rozumienia mowy. Ważne jest też stymulowanie komunikacji w codziennych sytuacjach – podczas zabawy, czytania książek, rozmów przy stole. Terapia zawsze jest dostosowana do indywidualnych potrzeb dziecka i przebiega w atmosferze zabawy, aby dziecko czuło się bezpiecznie i chętnie podejmowało aktywność językową.
Rola rodziców i otoczenia
Rodzice mają ogromny wpływ na rozwój mowy dziecka. To oni tworzą bogate środowisko językowe – poprzez rozmowę, opowiadanie, wspólne czytanie i zadawanie pytań. W terapii uczą się, jak wspierać rozwój komunikacji na co dzień i jak wzmacniać motywację dziecka do mówienia. Wczesne wsparcie logopedyczne pomaga nie tylko „dogonić rówieśników”, ale też budować solidne fundamenty dla dalszej nauki i relacji społecznych.
Jak często występuje ORM?
Opóźniony rozwój mowy to jedna z najczęstszych przyczyn wizyty u logopedy. Wielu rodziców zgłasza się z obawą, że dziecko mówi mniej niż rówieśnicy – i często to właśnie szybka konsultacja pozwala wychwycić, czy mamy do czynienia z naturalnym tempem rozwoju, czy z trudnością wymagającą terapii.
Wpływ ORM na inne obszary rozwoju
Trudności językowe mogą wpływać nie tylko na komunikację, ale też na emocje i relacje dziecka. Maluch, który ma problem z wyrażaniem siebie, może szybciej się zniechęcać, unikać kontaktów z rówieśnikami albo reagować frustracją. Dlatego tak ważne jest, by wspierać rozwój mowy w atmosferze akceptacji i cierpliwości.
Dlaczego wczesne wsparcie jest ważne?
Im szybciej dziecko otrzyma pomoc, tym łatwiej nadrabia zaległości i buduje solidne fundamenty do dalszej nauki. Wczesna interwencja logopedyczna zmniejsza ryzyko późniejszych trudności w czytaniu, pisaniu i nauce szkolnej.
Zobacz również
- Afazja u dorosłych (nabyta)
- Dyslalia (wady wymowy)
- Dyzartria i inne zaburzenia neurologiczne
- Dzieci z trudnościami słuchowymi
- Jąkanie (zaburzenia płynności mowy)
- Mutyzm
- Niedokształcenie mowy o typie afazji (DLD)
- Spektrum autyzmu (ASD)
- Terapia miofunkcjonalna
- Zaburzenia przetwarzania słuchowego (APD)